بگذار تا شبی من مستانه تو باشم                         

بگذار جرعه نوش پیمانه تو باشم

ای نو چشم زهرا می گردم از پی تو                       

بگذار ای حبیبم پروانه تو باشم

هم سفره تو بودن امید قلب شیعه است                     

بگذر یک سحرگه در خانه تو باشم

از درگهت مرانم ای نو گل بهاری                        

مپسند لحظه ای تا بیگانه تو باشم

از عشق روی ماهت گردیده ام چون مجنون             

حق است تا قیامت دیوانه تو باشم